شما تا چه اندازه به قسمت و شانس در ازداوج معتقدید؟

قسمت به معنای عدم نقش و ارده انسان در رخدادهای زندگی از جمله ازدواج، درست نیست؛ زیرا انسان، آزاد و دارای اختیار آفریده شده است؛ البته این آزادی مطلق نیست؛ بلکه مستند به اراده و مشیت خداوند است.
برای تحقیق یک رخداد(ازدواج)، عوامل گوناگونی از جمله اراده انسان دخالت دارد که البته در طول اراده خداوند است، مثل اینکه اگر بخواهید لامپ منزل شما روشن شود، باید نیروگاه برق باشد؛ نیروی برق را تولید کند؛ از نیروگاه تا منزل شما سیم کشی شده باشد؛ در سیم ها نیروی الکتریسیته جریان داشته باشد و شما نیز کلید برق را فشار دهید.

اگر هریک از این عوامل وجود نداشته باشد، لامپ روشن نمی شود؛ بنابراین؛ شما برای ازدواجتان باید اراده و اقدام کنید و فرایند خواستگاری را بگذرانید؛ اما در نهایت ممکن است خداوند به سبب مصالحی که ما نمی دانیم، اراده خود را بر اراده شما حاکم کند و با وجود شرایط مناسب ظاهری، ازدواج به سامان نرسد.
امام علی(ع) فرمود:   خدای منزه را به تغییر ارادهای آهنین شناختم.
اگر شما برای ازدواجتان اقدام کردید و به سرانجام نرسید و خود در عدم تحقق آن دخالتی نداشتید، مطمئن باشید که به مصلحت شما نبوده و دیگر جایی برا ی رنجش و ناراحتی نیست و این را می توان قسمت الاهی دانست؛ پس قسمت به این معنا درست، و به معنای پیش گفته(عدم اراده انسان) نادرست است.
اعتقاد به شانس و ستاره بخت نیز یکی از آسیب های ازدواج و شبیه همان اعتقاد به قسمت به معنای نادرست آن است که شخص را از حرکت بازمی دارد یا عاملی برای بی دقتی و سهل انگاری در ازدواج می شود.
کسانی که به این خرافات تمسک می کنند، یا به دلیل تبلی و سستی برای اقدام است یا از دیدگاه روانشناسی در حقیقت می خواهند ضعف اعتماد به نفس(خودباوری) خویش را بازیابی کنند.